Niets is wat het lijkt

Een spreuk die me de laatste tijd wat vaker in het hoofd schiet.

De buitenkant is zoveel anders dan de binnenkant. De schijnbare idylle, de uiterlijke vrolijkheid, het ideale plaatje, het beeld dat we gaan geloven. In deze onrustige tijden wordt manipulatie sterk toegepast. In de zin van “geloof toch wat ik je laat zien in grafieken, geloof toch wat ik je zeg met cijfers, geloof toch wat ik als mening heb”. Het autonoom denken, voelen en geloven door de brij aan informatie is een uitdaging. Als het al te doen is – überhaupt.

In de keuken sprak ik er met mijn dochter (20) over. Op mijn vraag naar haar reactie op deze spreuk antwoordde ze: “Vaak is het anders dan wat het lijkt. Want mam, als die nice looks en de berichten op social media zijn nep.”
En op mijn vraag hoeveel er dan anders is dan wat het lijkt zegt ze resoluut: “Veel meer dan de helft, misschien wel 80 procent.”
Gek eigenlijk, waarom wordt dat dan niet gezien? Ik weet het antwoord er niet zo snel op.

Het brengt me wel terug naar jaren geleden. De foto van de clown. Een vraag vanuit het werk van mijn man. Voor een activiteit met kinderen was een clown nodig. Ik was toen niet aan het werk want ik was boventallig (met ontslag in reorganisatie) en tegelijk in met burnout ziek thuis. Kip-ei verhaal. Enorm dieptepunt voor iemand die ongelooflijk veel van werken houdt. En er zelfs een groot deel van de identiteit van af liet hangen. En die dag was zeg maar gerust, één van de zwartste dagen uit die periode.

Blijft bijzonder. Het gaf me die dag achteraf wel voldoening dat ik iets nuttigs had gedaan. Was er dan ook behoorlijk moe van. En er zat een grote les in: als je lacht denken je hersenen dat je vrolijk bent. Zo werkt het echt! Want een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Weer een spreuk waar ik op verder kauw en vast een volgende blog over schrijf.